درمانگاه‌های سیرجان حالِ خوشی ندارند

.
درمانگاه‌های سیرجان حالِ خوشی ندارند

چند روزی است سیل پیام‌های مردمی به «سیرجان ما» رسیده؛ پیام‌هایی که یک نقطه مشترک ترسناک دارند: اوضاع درمانگاه‌ها به‌شدت نگران‌کننده است.

با اوج‌گیری موج آنفولانزا، حجم مراجعه مردم به مراکز درمانی بالا رفته؛ اما آنچه می‌بینیم بیشتر شبیه بی‌برنامگی مزمن است تا بحران.صف‌های طولانی، هجوم اتباع، سالن‌های انتظار کوچک و ناکارآمد، کمبود تخت، کمبود پرستار، نبود پزشک متخصص در ساعات مختلف…این‌ها فقط بخشی از داستان است.

روایت‌های مردمی شوخی‌بردار نیست در برخی درمانگاه‌ها یک تخت بین دو یا سه بیمار مشترک می‌شود. ملحفه‌ای که باید بعد از هر بیمار تعویض شود، گاهی فقط یک بار در روز عوض می‌شود. سرعت تخلیه سرم ها به ده دقیقه رسیده، برخی بیماران روی صندلی تزریق می‌شوند؛ برخی اصلاً جایی برای نشستن ندارند. نظافت محیط درمان در بعضی مراکز عملاً تبدیل به «آپشن» شده، نه یک استاندارد.

در چنین شرایطی آدم احساس می‌کند استانداردهای درمانی فقط روی کاغذ وجود دارند. وقتی یک درمانگاه هزینه دریافت می‌کند، یعنی موظف است حداقل‌های خدمات انسانی و پزشکی را ارائه دهد. این حق مردم است، لطف درمانگاه‌ها نیست.

مسئله فقط نارضایتی نیست؛ مسئله کرامت انسانی و ایمنی بیماران است. وقتی سلامت مردم خط مقدم بحران باشد، هیچ توجیهی قابل قبول نیست.

حالا توپ در زمین دستگاه‌های نظارتی است. انتظار می‌رود دانشگاه علوم پزشکی، معاونت درمان، بازرسی‌ها و نهادهای مرتبط بدون تعارف و با فوریت به موضوع ورود کنند. کمبود نیرو یا ازدحام فصلی نمی‌تواند سپر دفاعی مراکزی باشد که هر روز از مردم هزینه دریافت می‌کنند و مسئولیت مستقیم جان انسان‌ها را به‌عهده دارند.

آقایان مسئول مردم سیرجان انتظار معجزه ندارند؛ حداقلِ استانداردهای درمان را می‌خواهند.

#سیرجانِ_ما #سیرجان #sirjan